Klavye Şövalyeleri... Şiiri - Zeynep Dem ...

Yüreği klavyenin tuşları kadar olan insanlar tanıyorum..
Sevgileri,aşkları,gururları,
Sinirleri,bağırıp çağırmaları
Sahiplenmeleri ve terk etmeleri...
Ruhuyla yaşayan insanları yavaşça öldürüyorlar..
Bütün yaşananlar sanal bir dünyaya hapsoluyor.
Gözlere bakılıp söylenen sözler unutuluyor
Ellerini tuttuğunda hissedilen sıcaklık
Sarıldığında kalbin deli gibi çarpması
Gerçek olan herşey unutuluyor! ! !
Ne kadar kolay artık herşey
Birini hayatında istiyorsun "ömrüm"yazıyorsun
En ufak yada ilk engelde "bitti"!
Hisler yalan,sözler yalan
Bir kaç harfe sığdırıyoruz herşeyi
Öfkeleniyoruz,kızıyoruz harflerle savaş açıyoruz.
Eylemler bitti artık
Yaşasın KLAVYE ŞÖVALYELERİ...!

17/02/2015
09:15