Uzun yıllar ötesinden, siyah bulutları yarararak,
Rüzgarı sırtıma alıp,ırmaklar gibi hızla akarak,
Gönül bahçemden bir demet sunmaya geldim.
Öyle derin uyuyordun ki dokunmaya kıyamadım.
Oysa ben;
Hayatın çarkında eskiyen mevsimlere inat,
Yüreğine dudaklarımla dokunmaya gelmiştim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta