Eline bir kalem ve bir defter alırsın ve bir şeyler yazmak istersin yaşadığın onca acıyı yazmaya korkarsın kader der geçersin
o an beynin durur kalbin konuşur gözyaş larn konuşur
onu ne kadar sevdiğini hatırlarsın onu unutmanın aptallık olduğu gelir aklına anlarsın
aslın da unutmak istemeyen yüreğindeki acı mani olur yaşananlara ve o an göz yaşların Kalbine eşlik eder ve şu cümle düşer dilinden ne kadar zalimsin be kader..!
yoksa bu kaderi yaşatan senmiy din der ve susturur sun yüreğini eyvallah dersin birde teşekkür edersin sana yaşattığı tüm acılara..
hazan
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta