Kızoğlankız Şiiri - İbrahim Ünlü

Sevişmemize şahittir yorgan
Gece ve kırmızı lamba
Tam sevişmenin yeridir
Şu çam gölgelikleri
Hayıflanır unutulanlar
Gözlerin kız oğlan kız!

Kavak yelleri didikler
Sensizliğin tozlu topraklı yollarını
Habersizdir bizden uzak beşeriyetler
Ölür sana hasretim
Gözümün bebeği
Kapımı döven yağmurun ölür
Bir nisan sağanağı gibi
Başı sonu olmayan bir özlem gibi
Kusturuncaya kadar içimi aynaya
Bir barikattır aramızda şu incecik elbisen
Pornografik bir düştür gözlerinin içindeki
Hadi yık bir tekmede engelleri
Yırt!
İsyan çıkar yüreğindeki eyaletlerde
Teslim ol anadan doğma
Bedenimin görevli yeniçerisine…

Tezcanlı bir Azrail gibi
Gözlerin güvercin kanatlarıyla gerili
Sensizlik bir esir yüreğimdeki odalarda
En dar aralıkta dahi geniş bir özgürlüksün sen
Bir boy aynasıdır gözlerindeki derinlik
Deneysel bir alay gibi sonra gittin sen
Kasten gittin sen
Gittin
Git!

İç denizlerim çalkalanır
Kimyası değişir denizlerin Nuh tufanında
Yüreğinin sevgiden yana noksanlığı
Ve gözlerinin dolunaydaki sureti…
Öykülerim sürüldü bilinmezliğe
Gecenin uzayan saatlerinde
Daha bir yaşarsın bende
Ve gözlerin;
Gözlerin hala kız oğlan kız!

Mavilerden ülke yaparız kendimize
Körler seslere dinç ve avcı
Bak gökyüzü içime düştü
Gece dışıma…
Herkes bilirdi
Havlamayı öğretmeye gerek yoktu köpeklere…
Ankara’ydı memleketi yalnızlığımın
Ve gözlerin şiire müsait bir yerdi
Tenin sevişmeye…
Yorgun gece ve kırmızı lamba şahittir sevişmemize
Tam sevişmenin yeridir
Şu çam gölgelikleri…
Hayıflanır unutulanlar
Gözlerin;
Gözlerin hala kız oğlan kız!