Kızmadım Şiiri - Mehmet Nacar

Sol yanıma kirpiğinle açtığın,
Yaraların izlerine kızmadım.
Habersizce uzaklara kaçtığın,
Yollardaki tozlarına kızmadım.

Bakışıyla kalbe güneş doğduran,
Hüzünleri ışığına boğduran,
Ilık nisan yağmurları yağdıran,
Yalan seven gözlerine kızmadım.

Sevgilerim hasretinden zehirde,
Halkım sensin içimdeki şehirde,
Sır aradım yüzündeki sihirde,
Al al yanan nazlarına kızmadım.

Peşin sıra viran oldu gül evi,
Umutları bir bir yuttu fal devi.
Söndürmedim parlattığın alevi,
Işıldayan közlerine kızmadım.

Yüreğimde elmas dolu keseydin,
Dudağımda unutulmaz buseydin.
Hiç olmazsa bir elveda deseydin,
Söylenmemiş sözlerine kızmadım.

Hasret okun takılırken peşime,
Gündüz vakti taht kurarsın düşüme,
Hicranınla kar yağdırdın başıma,
Yaramdaki tuzlarına kızmadım.

Uyarmıştın sevdamızın başından,
Kahır yazdın gözlerinin yaşından,
Şikâyetim bende kalan kışından,
Yaz gününde buzlarına kızmadım.