Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
cok güzel, ayricalikli bir haz duyumu bu dizeler... elinize, yüreginize saglik
sevgi, saygi, selamlarimla
tebrikler hocam ellerinixden öpmek gerek saygı ve sevgilerimle fatih demir
Bu dizelerin kalem tutan eli öpülür.Saygıyla, insanca, evlatça....
şiiriniz için teşekkürler
bir düğüm daha ekledim kalemime
SİZİN HİÇ GERÇEK DOSTUNUZ OLDU MU? ....
ONA BAKTIĞINIZDA KENDİNİZİ BULDUĞUNUZ......SİZİ YALNIZCA SİZ OLDUĞUNUZ İÇİN SEVEN, BİR MENFAAT BİR ÇIKAR
GÖZETMEKSİZİN GÖNÜL EVİNİN KAPILARINI SİZE ARDINA KADAR AÇAN...........
SİZİN HİÇ GÖNÜL DEVLETİNİZ İŞGALE UĞRADI MI? ....GÖNÜL DEVLETİNİZDE SAHİP OLDUĞUNUZ MANEVİYAT ADINA NE VARSA
HEPSİNİ TEK TEK KAYBETTİĞİNİZ OLDU MU? ....YAŞAMANIN ZEVKİNİ UNUTTUĞUNUZ.....UMUDU....SEVMEYİ GÜVENİ....YİTİRDİĞİNİZ
NEFES ALMAK İSTEMEDİĞİNİZ OLDU MU? .....VE BÖYLE BİR HALDEYKEN SİZE TÜM KAYBETTİKLERİNİZİ GERİ VEREN....GÖZLERİNDE
UMUDU, YANINDA GÜVENİ, SÖZLERİNDE SEVGİYİ TEKRAR KAZANDIĞINIZ, BİRLİKTE ŞARKILAR TUTTURDUĞUNUZ, AYRILIK YOK
DİYE YEMİNLER ETTİĞİNİZ.......HAYALLERİNİZDE BİLE AYRILAMADIĞINIZ..........
SİZİN HİÇ GERÇEK DOSTUNUZ OLDU MU? ....
ZAMAN..YER...ÖNEMSEMEKSİZİN ARAYABİLDİĞİNİZ...OMZUNA YASLANIP, SARILIP AĞLAYABİLDİĞİNİZ..KIZINCA BAĞIRIP HATTA
TOKAT ATABİLDİĞİNİZ........SİZE HİÇ KIZMAYAN KAVGA ETTİĞİNİZDE HİÇ DARGIN KALAMADIĞINIZ...HİÇ KIZAMADIĞINIZ....HİÇ
KIYAMADIĞINIZ.....O OLMASA YAŞAYAMAM DİYE DÜŞÜNDÜĞÜNÜZ.........BİR SİMİTİ...BİR TEK NEFESİ....BİR DAMLA GÖZYAŞINI...
BİR TEBESSÜMÜ.....İKİ AYRI BEDENDE BİR YÜREĞİ PAYLAŞABİLDİĞİNİZ..........
SADECE SİZ MUTLUSUNUZ DİYE KENDİSİ MUTSUZDA OLSA MUTLU OLAN...MUTSUZLUĞUNUZLA MUTLUDA OLSA MUTSUZ OLAN
DÜŞTÜĞÜNÜZDE ELİNİZDEN TUTAN...EN UMUTSUZ ANINIZDA YÜREĞİNİZE UMUT TOHUMLARI EKEN..MUTLULUĞU CAMA DÜŞEN BİR
YAĞMUR DAMLASI OLARAK GÖREBİLECEK KADAR MASUM.....DOSTLUĞUNUZUN DERECESİNİ ÖLÇEMEDİĞİNİZ...ONA OLAN SEVGİNİZİN
SINIRINI BİLMEDİĞİNİZ........
SİZİN HİÇ GERÇEK DOSTUNUZ OLDU MU? ....
.....................BENİM OLDU......................
SİZİN HİÇ GERÇEK DOSTUNUZ ÖLDÜ MÜ? ....
BÖYLE BİR DOSTU ÖLÜMDE YALNIZ BIRAKTIĞINIZ OLDU MU? .......
BİLSEYDİNİZ ONUNLA ÖLÜME GİDER MİYDİNİZ? ...........
BEN GİDERDİM...................
HELALLEŞEMEDEN GÖZLERİNE BAKA BAKA TOPRAĞA VERDİNİZ Mİ? ..... CAN ÖTESİ SEVDİĞİNİZİ....................
TARİF EDEMEDİĞİNİZ ACILAR ÇEKERKEN ONU KAYBETTİĞİNİZ OLDU MU? .........
BİLİR MİSİNİZ? ........
SEVGİNİZİN ÖLÇÜSÜNÜ BİLMEDİĞİNİZ BİR CAN DOSTUNU KAYBETMENİN ACISINI.................
................EVET.................
GELİNCİĞİM YOK ARTIK...........O CAN ÖTESİ SEVDİĞİM............UFAKLIĞIM YOK.......... BEN SANA KAVUŞANA DEK FATMA'M....................
SENİ................
SENSİZ............
SENİNLE.....................
YAŞAYACAĞIM....................
ZEYNO
GÖRDÜN MÜ UFAKLIĞIM BABAMIN YÜREĞİNDE DE VARSIN ARTIK
Üstad harika bir şiir.Yüreginize saglık.Kutluyorum..Sevgi ve selamlar.
Ben gidersem adın kalmaz çiçeğim
Ben var isem adın solmaz çiçeğim
Sebeplerin adın bilmez çiçeğim
Çiçekleri sulamazsan solmaz mı?
Saygı değer kiymetli hocam ufaklıklar size kızmaz asıl büyüklerin sizlerden ders alıp teşekkür etmesi lazım ufaklıkların ışığıdır hocalar size ve bütün hocalara teşekkür ederim sevgi ve saygılar sunarım
Tuncay Akdeniz
:)
Unutulmaz ufaklıklar ufağı
Yırtar karanlığı, doğar şafağı
Derede sazana atarsın ağı
Yüreğinde ince sızı dolmaz mı?
Şimdi buna kalp kalbe karşı mı diyorlar?
Benim de bir yeni şiirim vardı 'ince sızım' diye...
Şiir yazıp, okutanlardan olduğunuz için teşekkürler, saygılar hocam...
Sanırsın ki; arzulamam, aramam
Bir saniye senden uzak duramam
Sana ulaşamam, sana varamam
Dua etsem gelip seni bulmaz mı?
dua ulaşmazmı sen esirgeme dua et ulaşır elbette şiir bütünüyle güzel ama burası beni çok etkiledi
gönlünün güneşi batmasın kaleminin boyası bitmesin kutlarım:)
gurbet meleği
Her zamanki tadinda...
Sevgiyle...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta