Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Haklısın,
Özenilecek insan olacakken hayatta, hep birilerine özenmişiz...Hep bu yüzden kendimiz olmayı bilememişiz bir türlü...Hayat akıp gitmiş, üstünkörü yaşamışız, hep diyorum doğru şu ki; Şu hayatlar özürlü...
Kızmasın evet, adam olsun o da...
:) kutlarım çok hoştu...
Nurdan Ünsal
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta