Kızma birader Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Cıvıtma dedikce cımcıvık oldun,
Hem de basbayağı suyunu döktün.
Biz bırak dedikce tümünü aldın,
Çekerek ucundan, kökünden söktün.

İş mi bu yaptığın? Berbat eyledin,
Sır mı ki tuttuğun? Varıp söyledin.
Bunca işi nasıl yapıp, eyledin?
En sonunda bir de kendini yaktın.

Biraz makul ol ki işler düzelsin,
Sende herkes gibi, sanma özelsin.
Kahretme kendine, sende güzelsin,
Güzelliğinden de çok çabuk bıktın.

Ne idi, nasıl dı derken hayatı,
Bazıları terketti erken hayatı.
Her yaşamın mutlak varken diyeti,
Sen se inkarınla kalbleri yıktın.

Durmuşoğlum kendin çare ara der;
Elbet yol bulunur vara vara der.
Bu bir serzenişti kızma birader,
Şundan anladım ki, çok ters baktın.