Benim iki küçük prensesim,
Büyüdüler de genç kız oldular..
Ne çabuk da geçti yıllar !
Aileye neşe, mutluluk,
Kalabalık kattılar!
Sağlıklı büyümeleri,
Çıkardıkları dişleri,
Beslenmeleri,
Hayata ilk adımları,
Ve aldığımız oyuncak ayıları,
Büyümeleriydi hülasa,
Bizi meşgul eden,
Başlangıçta kaygıları !
Sonra yıllar yılları
Kovaladı hızlıca,
Bir de baktık ki,
Doldurdu dünyamızı hatıraları !
Okulları, eğitimleri geldi geçti,
Birer genç kız oldular,
Büyüdük aile olduk,
Analı, babalı,kızlıca !
Dur bakalım hayatlarının baharındalar,
Daha neler gösterecek yıllar,
Biz yaşlanıp çökeceğiz bir gün,
Sanki onlar olacak gibi bize,
Anne, babalar!
Kayıt Tarihi : 20.11.2022 16:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ailem ve kızlarım..
![Arif Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/20/kizlarim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!