Kızlar ve Közler Şiiri - Tahir Sadi

Kızlar ve közler yaratıldığında
Arıya vahyedileni çiçekler doğurduğunda
Yeryüzüne insan kokusu düşmediğinde
Aşkı ben Hu da öğrendim
Oltalarda çırpınan balığa ağlayabilmeyi sevdim
Kayan yıldızdan daha alevlidir sevgilimin gözyaşı
Ve ben şair, dilek tutturmam şeytanlara,
Ellerime değmiş Allah'ın rahmet eli
İntikamın yalanlığını ve yalvarışın anlamını
Kan izli etleri, parlak dişleri, kinli gözleri
Bırak sevgilim ellerin çıplak kalsın
Dertler pansiyonunda sabır merdivenleri aşınmış
Ambulanslar mezara varmadan insan kaçırıyor
Söylemiştim, peygamberler de cinler de ağlamış
Fahişeler kirpiklerini severler ve bar kibritlerini
Üzülmek yok, yeryüzünde sofra herkese açık
Bu gece konuşalım, sözlerimiz elbisesiz
Adalet yahut aşk hangisi bizim olsun sevgilim
Sarılınca ürküyor kediler sadık kalan tüyleri
Aşk çiçek taşıyan kız tazeliğinde değil
Bir kız çocuğu ağlıyor, henüz doğmamış
Emzirilmek için yaşlı ölmek için izinsiz
Gözlerin sevgilim gözlerin, ölmeyi gizlice öğrenmiş