Kızkulesinden Geliyor Öldüren Darbe

Bir bank üzerinde sessiz oturmuşluğum
Kızkulesinin kısık gözlerle etrafı süzmesi
Kafamı kaldırıp uzaklara doğru bakarken
Denizdeki karanlık fırtınada seni bulmuşluğum
Duyduğum her seste,gördüğüm her yüzde
Seni aradığım o koşuşturmadaki yorulmuşluğum.
Bir bank üzerindeyken bakıyorum etrafıma
Martılar bile karanlıkta tek tek uçmakta
Yanıbaşımdaki büfede derinden bir sevda şarkısı
El ele,göz göze geçen sayısız çift
Ve daha nice görüp hatırlayamadıklarım.
Ama kızkulesi hala bakıyor karşıdan bana
Aklıma birden çok sevmişliğim geliyor
Yakıyorum bir sigara çıkarıp cebimden
Elimde büfeden aldığım demli çayım
Üstelik buz tutmuş henüz yarısında
Seveceklerim de o kadar meçhul değil hani
Ya sana benzeyecek mutlak bir yanı
Ya da attığı okla kalbimden vuracak
Sana benzese de yeter bana aslında
Bu kadar çok ok üstüste binmişken
İnanmışım bir okluk boşluk bile kalmadığına
Tam karşıdan kızkulesi geriyor bir anda yayını
Sert birşey çarpıyor göğsümün orta yerine
O kadar okun varlığına aldırmadan
Sanki ilk kendi vuruyormuş edasıyla
Bir okluk yer açıyor yüreğime ansızın
Derken bir gülücük süzülüyor yanaklarımdan
Vurulmuşluğum vurmuşluğumu ezip geçiyor
Oysa kızkulesi uzaktan kısık gözlerle bakarken
Saklamış arkasına en tanıdık silahını
Şöyle bir bakıp beni seçerken aradan
Uzak hayallere daldığımı farketmiş olmalı
Denizdeki karanlık suda seni buluyorum
Bir ok daha gelip değiyor göğsüme
Bankların üstünde tekrardan soluyorum
Aldığım bu darbeyle sağa doğru yatarken
Kan revan içinde yere devriliyorum
Devrilirken aklıma gelip gezinen o soru
Nedense her düştüğümde bildiğim tek şey
Yar! ben bir tek seni düşünüp,özlediğimde vuruluyorum...