Kollarındı boğaza sarıldığın,
Bir yalnızlık şiirinin adı,
Senin adın...
Dokunulmamış ellerin yazıyor şiirlerini,
Bu yüzden senin adın Kızkulesi...
Birkaç kayığın taşıdığı kalabalık,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiirin güzel bir anısı olsa gerek...
'kızkulesi' ne dertleri dinler haşmetiyle duyguları ile denizden... tebessümle bakarken taş yığını dediğimiz aslında her zerresine sevda işlenmiş , birçok yüreğin gözlemleri rüzgarla değerken...
'kızkulesi' hayranlığımın ötesi o kayalıklarda izlerken yüreğimden dökülüveren renklerimin dili...
teşekkürler dostum paylaştığınız için...bir anda gecelerin zifrinde o kayalıkların üzerinden savuru verdiniz yüreklerimizi ...
saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta