Hani vapurda giderken korkuluklara doğru uzatırsın ya bacaklarını;
Tüm ruhunu bir huzur kaplar tarifsiz..
İşte denizdeki o uçsuz,bucaksız huzuru hiçbir şeyde bulamadım ben,
Bu yüzden deniz'e böylesine zaafım var benim,
Bu yüzden her fırsatta deniz kıyılarına kaçışlarım var..
Yanında olmayı neden mi istiyorum?
Gramofonda plağı,
Kulağımda şarkısı;
"Elbet bir gün buluşacağız.."
Ah benim gönül sızım,kalp ağrım..
Zeki Müren'in dediği gibi buluşur muyuz bir gün sahiden?
Ah Annem..
Can suyum,
Kalbime ilk düşenim..
Var mı konuşurken senin kadar hayran bırakan,
Şiir gibi konuşan..
Ayın 8'iydi,
Eylül'dü,
Üsküdar'da,
Kız kulesi'nin tam da karşısında,
Karşıdan bana doğru geliyordu,
Kumral saçları çarptı gözüme,
Bu kez Ekimdi,
28 Ekim,
Pendik-Yalova Feribot iskelesinde,
Başında gri kasketle bana doğru geldiğin gündü;
Elinde Bursa’ya geçmek için aldığın Yalova biletin,
'Şu biletimi onaylatıp geleyim' deyişin gözümün önünde.
Bugün ayın 8’i..
Nisan 8..
Tıpkı onu gördüğüm o ilk gün,8 Eylül gibi..
Yine onu göresim geldi,gözlerine bakasım..
Duramadım..
Yanına gittim;
Bugün ayın 11'i,11 Nisan..
Hiç keyfim yok..
Canım yemek yemek bile istemiyor,
Arkadaşlarımın zoruyla çorba içmek için indim yemekhaneye,
Çorbamı hevessiz karıştırıp,kalkmak için arkadaşlarımın yemeğini bitirmesini beklerken,yine o,yeşiller içinde karşıma çıktı..
En sevdiğim renk yine üzerindeydi..
Ölebilirim genç yaşımda,
Daha tutmadan elini,
Yazmadan adına aşk şiirlerimi,
Veda bile etmeden gözlerine,
Sevgilim,
Bir gece vakti seni düşünürken ölebilirim.
O-n beşiydi Mayıs'ın,
N-e yazdı,ne de kış..
B-ursa'da,ilkbahardı,
E-zel'den beri kimse onun gibi doğmadı,
Ş-iirlerin dehası..
Bir fincan kahve olsan sen,
Köpüklerin arasında görsem gözlerini ben,
Yudum yudum içsem seni,
Her bir zerreni..
Kapatsam fincamı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!