Kızkulesi Şiiri - Sibel Uygun

Sen, ben ve Kızkulesi…
Bu sefer isteksiz biraradayız.
Son kez birlikte bakıyoruz derin suların meleğine.
O yine masum ve yapayalnız…
Biz yanyanayız ama,
Gözlerimiz dalgın, dudaklar kilitli…
Bir daha hiç birarada olamamanın hüzünü var belki de yüreklerde…

Son defa selamlaşmaya mı geldik ne? ..
Satırlarımızı süsleyen saygımızdandır belki de…

Kızkulesi, selam olsun sana! ..
Berabere kaldık bu hikayenin sonunda.
Bundan sonra ben de yalnızım bir o kadar...
Senin serin suların,
Benimse buz tutmuş yüreğim var...