Kızıyorum Şiiri - İlyas Özmen

Namert ile çıkan yola
Kula kulluk eden kula
Onurunu üç beş pula
Satanlara kızıyorum

Gidiyorken bir meçhule
Kalplerinde binbir hile
Sevdiğine tokat sille
Vuranlara kızıyorum

Sanman size kalır dünya
Bitecektir tatlı rüya
Uyanıkken boş uykuya
Dalanlara kızıyorum

Onda yalan onda hile
Haram yemiş düşmüş dile
Hal böyleyken huzur ile
Yatanlara kızıyorum

Etek öper üstüm diye
Hakir görür astım diye
Makamlara dostum diye
Tapanlara kızıyorum

Özü başka sözü başka
Maske takmış yüzü başka
Kendi gibi bizi başka
Sananlara kızıyorum

Hiçe sayan insanları
Türlü türlü yalanları
Sinsi sinsi planları
Kuranlara kızıyorum

Çaldığıyla hava atan
Şerbet içip zehir satan
Çim üstüne kara beton
Dökenlere kızıyorum

Ülkemizi soyanları
Mesken tutan lailaları
Yeyip yeyip haram malı
Azanlara kızıyorum

İşi gücü yalan dolan
Namertlikten medet uman
Gül yerine kara diken
Sunanlara kızıyorum

Hakkı görmez hakkı bilmez
Büyük küçük hiç tanımaz
Gariplere olur olmaz
Çatanlara kızıyorum

Eğri görmüş doğru bilmez
İnsan olmuş insan sevmez
Her mecliste olur olmaz
Atanlara kızıyorum

O bilmiştir hep o bilir
Övündüğü gurur kibir
Tatlımıza acı zehir
Katanlara kızıyorum

Bilmez haya bilmez ayıp
Cahil burda alim kayıp
Doğruları konuşmayıp
Susanlara kızıyorum

ÖZMEN'em hep yazdı yazar
Yazdığıyla oyun bozar
Arkamızdan azar azar
Atanlara kızıyorum

Sizleri bilmem ben bunlara kızıyorum.