Kızın ölüyor baba...
En çok sevdiğin kızın gidiyor,
Yüzünde güller açan bu kızının,
Artık gece gündüz yüreği kan ağlıyor,
Ve o bunların hiç birini bilmiyor...
Kızın ölüyor baba...
Ben onun gözlerine bile bakmaya kıyamazken,
O benim hayatıma kıyıyor,
Onun uğrunda öleceğimi,
Canım pahasına onu sevdiğimi bilmiyor...
Kızın ölüyor baba...
Bana gülmek haram olmuş,
Bu minik kızına bak neler olmuş,
Güldüğünde gözleri parlayan boncuğuun,
Bir hayırsız uğruna sararıp solmuş...
Kızın ölüyor baba...
Gidiyor, senden kopuyor,
Bu hayat artık beni çok yoruyor,
Hayırsız yar hep peşinden koşturuyor,
Ben onunla ölüme bile giderim,
Ama o hala bunların hiçbirini bilmiyor...
Kızın ölüyor baba...
Baba kızın ölüyor,
Canından can gidiyor,
Neden yar sevgime karşılık vermiyor,
Artık dayanacak gücüm kalmadı baba,
Baba sevgi emek ister,
Ben bu sevgi için herşeyimi verdim,
O bana selamını bile vermiyor baba...
Kızın ölüyor baba...
Sabrım kalmadı artık,
Yaşama hevesimi elimden aldı,
O benim hayatımın anlamıyken,
O benim güneşimken,
Bilmiyorki ONSUZ
KARANLIKLARDAYIM...
Kayıt Tarihi : 1.2.2009 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babacığım canım babam
Sensizliğe nasıl yanam
Sensiz olan bu dünyada
Geçmiyorki biran zaman
Babasızlık ne zor imiş
Boynu bükük bir gül imiş
Gerisi de bir boş imiş
Canım babam canım babam
Gölgene de çok muhtacım
Bu sevgine öyle acım
Özlemini çekti bacım
Canım babam canım babam
Uykum kaçsa halim sorar
En samimi candan sarar
Görüyorum her şey yarar
Canım babam canım babam
Yavrucuğum demen için
Bekleyişim bu söz için
Demiyorsun söyle niçin
Canım babam canım babam
Uykusuzum geceleri
Yapamıyom sen gel geri
Şimdi kaldım kemik deri
Canım babam canım babam
Gözümde hep tütüyorsun
Canıma can katıyorsun
Biliyorum görüyorsun
Canım babam canım babam
Yokluğunu hep hissettim
Sensiz güne hep kahrettim
Öpmek için hep meylettim
Canım babam canım babam
Her bayramda bir ah çektim
Mezarına çiçek ektim
Dualarla hep yadettim
Canım babam canım babam
Sancı çektim hiç dinmedi
Babalılar hiç bilmedi
Bu garibim görülmedi
Canım babam canım babam
Babasızım bir kol eksik
Gideceğim bir yol eksik
Konacağım bir dal eksik
Canım babam canım babam
Torun diyor dedem nerde
Diyemiyom öbür yerde
Savrulurum dertten derde
Canım babam canım babam
Acep nerde görünürüz
Söyle nasıl kavuşuruz
Kavuşunca sarılırız
Canım babam canım babam
Gözümde yaş biran dinmez
Özleminse biran sönmez
Seni seven yavrun gülmez
Canım babam canım babam
ÇELİK’im der baba CANDIR
Damarımda akan KANDIR
Babam diye beni YANDIR
Canım babam canım babam
MEHMET ÇELİK
11/05/2013 CUMARTESİ
TÜM YORUMLAR (2)