Kızımla büyüdüm Şiiri - Meryem Keskin

Bu gün seninle tanıştım kızım.
Çok korkuyorum.
İlk kez elini tuttum minicik elini.
Kürdan gibiydi parmakların.
Küçücük bedenin.

Çok oyun oynamıştım bebeğimle.
Ama bu farklıydı
Ağlıyor dun çok ağlıyordun kızım.
Işıl Işıl gözlerinden İnci taneleri gibi.
Yaşlar dökülüyordu.
Ağlıyordun, ve ben nedenini bilmiyordum.

Zamanla öğrendim.
Öğrenmek zorunda kaldım.
Sana bakıp beslemeyi öğrendim.
Bu çok farklı bir duyguydu.
Artık canlı bir bebeyim vardı.

Seni büyütüyordum kızım.
Aslında ben büyüyordum seninle
Zaman hızla geçiyordu.
İşte ilk adımların.
Korkudan titreyerek atdığın ilk adımların.
Gel dedim sana korkma annene gel.

Titreyerek attın adımlarını
Ve bana geldin.
Minicik kollarınla sarıldın.
Ve ben anne oldum, senin annen .
Ve ilk kez anne dediğin o an .
Bu çok farklı bir duyguydu.

Büyüyordun kızım .
Ve bende büyüyordum seninle.
Yaşadığım cehennemimde açan.
Cennet çiçeğimdin benim.
Önce kızım.
Sonra arkadaşım oldun benim.

Sana güzel bir hayat sunamadım belki.
Ama seni çok sevdim .
Saçlarını her taradığımda
Annemin ellerini saçlarımda hissettim.
Sana her sarıldığımda.
Kendimi annemin kollarında, farzettim.

Ben seni büyütürken büyüdüm .
Küçüktüm kızım hatalar yaptım.
Çok kez istemeden canını yaktım.
Ve sen hıçkırarak agladığında.
Sen görmedin ama.
Ben senden daha çok ağladım.

Büyüdün canımın içi büyüdün.
Önce oyuncağım dın kızım.
Şimdi en iyi arkadaşım oldun .
Yıllar geçti sen büyüdün .
Ben yaşlandım.

Hayat tersine döndü.
Ben ağlıyorum sen susturuyorsun.
Ben döküyorum sen topluyorsun.
Titriyor ellerim kaşığı tutamıyorum.
Kızmıyorsun demi kızım.
Üstüme döküyorum.

Affet kızım, ben kızmışmıydım sana.
Hatırlamıyorum.
Kızım en iyi arkadaşım, sırdaşım, dostum.
Ben seni büyütürken, büyüdüm.
Sen benimle yaşlanıyorsun.
Şimdi çok iyi anlıyorum kızım.
Ben sende kendimi büyütmüşüm.
Kendimi.

...... Meryem Keskin.....
......11.10.2022.........