Kızımın Tatili Şiiri - Şafak Özışıl

Her yanım bahardı
Rengarenk çiçekler vardı
Ansızın bir anda
Kaldım kışın ortasında
Yapayalnız kimsesiz
Buz kesti bedenim
Loş karanlıkta

Apansızca

Karın beyazlığı
Aydınlatmıyordu içimi
Etrafımda parlayan gözler
Yalnızlığımı kutluyorlardı
Karanlığın göbeğinde
Ay ışığının gölgesinde

Sarkıklarla donanmış kuru ağaç
Ağlıyordu sanki
Gözyaşları damlarken
Buzun yüreğine
Mehtapla gülümseyen kardelen
Umutlandırdı beni
Dindi İçimdeki korkular
Ve yine bir anda

Kışın ortasında
Baharım geri geldi
Hoş geldin kızım

Şafak Özışıl
(2007)