Kızımın Görmediği Göz Yaşlarım.

Ana isen,
Her zerrene siner çocuk kokusu.
Sen, çarenin ta kendisi,
En mümkün şifa… evladına.

Ve bugün,
Evet, Aralık ayındayız…
Ayın on yedisi.
Sabah sekiz otuz.
Sen vefat ettin.

Kızımız daha minicik,
dört bile değil yaşı.
Henüz farkında değil yokluğun ağrısını.
Ama soruyor…
Cenneti soruyor.

“Allah beni niye annemle konuşturmuyor?”
diyor küçük dudakları titreyerek.
“Bu kadar büyükse,
neden annemin sesini bana duyuramıyor?”

Söylesene Tanrı…
Üç yaşındaki bir çocuğa
Nasıl anlatılır annesizlik?
Nasıl söylenir eksik kalan bir kalbin
Neresinden tamamlanacağı?

Öğret bana…
Yoksa
Ben de sensiz kalacağım.