Kızımın Adı Deniz Şiiri - Salih Bardakçı

Denizi annemle Sakar tepesinden kucuk bir araba ile gecerken gormustum. Anneme sarilip cok korkmustum camdan bakarken icine dusecegimi sanmistim.

Kapidan cikarken kucucuk bedeninle bir baddaniye ile sariliydin, korkuyordun ama aglamiyordun belkide benim gibi bu hayat denizinden.

İnsallah benim gibi buyuk umutlarla sarilirsin dunyaya.

Nefes almaya basladigin o anlar belkide en kutsal aniydi omrumun.

Cocukken korkarak baktigim o deniz hayatimin en buyuk anlami oldu daha sonra.

Kizginligimin, kuskunluklerimin yegane dertlerimin acilarimin bekcisi oldu.

O yuzden Deniz koydum adini.

Adinin anlamini ve tasidigi agirligini omrun boyunca tasiyacagini bilerek getirdim seni bu amansiz Okyanusa ve opuyorum seni cocukluk korkularimin saf ve temiz limanindan.