Susuyorum, susuyorum çünkü biliyorum benim dilim sivridir, kırarım, incitirim.
Ben derdim ki babam beni tanır, bilir, bana güvenir, hata yapmayacağımı bilir.
Demek ki o güveni verememişim ama ben kabul eder hatamı otururdum ama kırıldım.
Ben kim olduğumun farkındayım, nerden geldiğimin, neler yapabileceğimin.
Bunca zaman ablalarım ve abilerimle kıyasladın haklısın ama bu fazlaydı.
Ben bu zamana kadar sizin yüzünüzü düşürecek bişe yapmadım, yapmam da sizi geçtim,
kendi onuruma, gururuma böyle bir hatayı yedirmem.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta