Kızımdan Eksilmesin Şiiri - Rıza Çelik

KIZIMDAN EKSİLMESİN
Aptal mazaretlerle bilincini kapatmış
Kararlı kararsız gereksiz bir sokak serserisiyim sonra.
Sizin binanın önünde taş sektiriyorum camınıza;
Pamuk ipliğinden dilekler bağlayarak.

Umulmadık bir gün olup geliyorum yarın.
Beni bekle,
Beklerken tüm umut ve hayallerinin çöküntüsünden sonra gelen
Bir heyecan sahiplen kendine.
Kedilerin gönlü olsun,
Çok baktılar benimle, pencerene.

İti an çomağı hazırlayı geçti yıllar,
İyi insan lafın üstüne de gelmiyor artık.

Teyze olduğun ilk günün gülüşünü giy üstüne,
Yarın bir gülüşle "kadere bakar mısın" dediğin cümlene geliyorum karşılık.
Akşama bekleme,
Bir süprizle gelip kapına aynı tabaktan tüketiriz bir ömrü.

Bir elmanın yarısı güzelliğindeki övgüler uymuyor bize,
Övgüler olmuyor üstümüze.
Ördüğün kazakların güzelliği konuşuluyor mahallemizde.
Biz yarım olmaya adanmayan bir bütün kalpler taşıyoruz bedenimizde.

Senin varlığında güzelleşiyor insan anatomisi.
Senin varlığınla gelişiyor bilim
Ve varlığında çoğalıyor sanat dalları.

Senin varlığından armağan doğuyor apansız alelacele bir geceye.
Sokağınızda serseri bir gencin kurşuni gecesinde kucakladığı kedi geliyor akla beklerken seni.
Şimdi yine beklerken tüm zaman kiplerinden kurtulup,
Kucaklıyor kollarım bir sesi.
Babalığa terfiliği yaşıyorken kızım kucaklıyor bedenim.

Yaşama sevinci içinde gıyabında ölüme meydan okuyor hayat felsefem.
Şiddetinden arınmış rüzgarlarda koşsun,
Korkusundan arınmış karanlıklarda uyusun diye
40 gece
40 dua
40 bin kere hece hece dönüyor dilim.
Ve
Kırkını çıkarmadan ömründen
fazla fazla veriyorum bir seviyi.

Senin cennet ayakların izinde öğrenirken yürümeyi
Ve tüm yüklerini bölüşürken omuzlarında hayatın,
Bir omuzu daha olmaya adıyorum kendimi.
Kendimi aday kahramanı olma yolunda, hayatındaki tüm adayların onda bıraktığı yaralara
Ondan eksilmesin diye
Akacak tüm gözyaşları olmaya adıyorum.