Kızıma, Victoire Barbois

Vay senin zahmetli çocukluğun
Acıların ortasında geçip gitti,
Senin dayanıksız varlığın
Bana çok göz yaşı döktürdü ;
Vay ! Annesinin kızı,
Onun çok sevdiği,
Sonunda Tanrı dilekleri yerine getiriyor,
Ve yaşamdan
Yorgun ! O kadar değerli olan,
Düğümleri sıkmayı lütfediyor.

Senin çocuk ağzından, şimdi
Bin sevimli özellik çıkıyor,
Onlar kalbimin yakalayıp bulduğu
En tatlı hayranlıklar oluyor ;
Ama eğitimsiz
Yeteneklerinizi kaybedebilirsiniz,
Sizden esirgemediklerini doğanın.
Durmadan gözleyen
Şefkatim,
Mutlu fidesini üretebilir onların.

Endişe etmeden göreceğim
Hatâ mevsiminin geldiğini.
Değişmez ilgim,
Bilecek çiçeklerin altına gizlenmeyi.
Ustalıkla yönlendirecek
Tatlı bilgelik
Mutluluğa doğru seni.
Ve şefkatim,
Durmadan gözetsin,
Korusun kalbini.

Victoire Barbois 1760-1839
Çev. Sunar Yazıcıoğlu