Kızıma Mektup Şiiri - Nazım Ercan

....................................................Melek kızım İmge Selen'e

Biliyorsun…!
Sevmem ayaza çalan düşleri.
Sonsuz gün batımları saklıyorum gölgemde.
Yıldızı bol sabahlar düşlüyorum sana.
En güzel çiçeklerle süslü
Hüzne engel ışıl ışıl sevgiler.
Oysa;

...............Alaca lacivert gene aşkın. Zehir zemberek bir tebessüm yüzündeki. Tüm resimlerini ben çizmek, tüm şiirlerini ben yazmak istiyorum. Tüm acıları ben çekmek istiyorum senin yerine. Yanında olamadığım anlara inat boğmalıyım varlığımla seni. Biz yapmak istiyorum. Aynı hataları tekrarlamadan yeniden var etmek istiyorum seni KIZIM.

...............Nasıl affettirebilir ki insan kendini böyle bir şey için? Dünyaya gelmene sebep ben, yanında olmayan gene ben…! Şu sıralar hastaymışsın duydum. Öldüm bir kez daha. Var olduğunu bilmek yeniden hayat verdi bana. Sen bunca fedakar. O minicik halinle bu denli güçlü duruyorken yaşama. Nasıl ölebilirdim ben? Gel baştan başlayalım, çok vakit kaybetmiş sayılmayız. Henüz 3’ündesin. Baba olmayı öğret yeniden bana. Evet uzağız artık, başka hayatların içindeyiz. Biliyorum; gene de becerebilirsin, öğretebilirsin bana. Ölüm gibi, yaşam gibi. Su gibi, Kendimmiş gibi seviyorum seni.

...............Duydum hastaymışsın. Gene en son benim haberim oldu. Babanı istemişsin, gene ben yokum. Bir an önce iyileş meleğim. Kırılma bana, en çok seni sevdim ben. Sen öğrettin bana bunu. Baba olmayı da öğreteceksin. Hemen iyileş başlayalım derslere. Ne dersin?

...............Bilirim iyi bakar, kendi canı gibi. Ama gene de bir söyle annene iyi baksın sana. Önümüz bayram, senin için bu düş.
...............Yüreğim benim…!
Hemen iyileş başlayalım derslere.
Şımarık tebessümüm, En güzel imgem seviyorum seni.