Elini alnıma koyunca başımın ağrısını alan kaç el var seninkilerden başka.
Yavrum, güzel kızım…
Beni sevemedim ama benden gelen seni çok sevdim.
Karamsarlığına boğulduğum şu dünyada bana neşeyi,
sevinci hatırlatan o gülüşlerin,
Koşarken ardında bıraktığın bu mutluluk senin eserin.
Sana bakarken sende gördüğüm küçük detaylarda
kendi çocukluğumu hatırlamam…
Benim güzel zaman makinam.
Merak etme…
Sendeki güneşi söndürmek isteyen bulutların önünde
hep dağ gibi duracak baban.
Kayıt Tarihi : 12.7.2020 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!