Karanlık çöküp de korktuğun vakit;
Adımı anıp da ağlama yavrum.
Zamansız, mekânsız öyle her vakit
"Babacım" diyerek ağlama yavrum.
Beni de burada ağlatma yavrum.
Dün sordum annene iştahın yokmuş.
Beyaz yüzünün, avurtları çökmüş.
"Meğer benim babam, dünyada tekmiş."
Diyerek üzülüp ağlama yavrum.
Beni de burada ağlatma yavrum.
O dillerin bülbül gibi şakırdı.
Söyle! Seni hayata kim küstürdü?
"Babacım olsaydı masal okurdu."
Diyerek üzülüp ağlama yavrum.
Beni de burada ağlatma yavrum.
Gözlerinin içi güler, bakardın.
Benim için baldan tatlı şekerdin.
"Özleseydin eğer beni, gelirdin."
Diyerek sitemle ağlama yavrum.
Beni de burada ağlatma yavrum.
Babanın bağrını dağlatma yavrum.
Kayıt Tarihi : 16.5.2020 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimle farklı illerde çalıştığımız dönemde kızım çok zorluk çekmiş ve sıkıntılar yaşamıştı. O dönemde kızım için yazdığım şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!