Biricik Meleğim, sevgili kızım!
Dört mevsim içinde ilkbahar yazım.
Yüce Yaradan’dan bitmez niyazım:
Şu yalan dünyada sefa süresin.
Sabır ve metanet izlenen yoldur
İçinden beisi, elemi kaldır
Besleme kaygıyı, tasayı öldür,
Gönül bahçesinin gülün deresin.
İnişli çıkışlı dertler bir yığın
Umudun yitirme. Rabb’ine sığın
Erdemle yaşarken fitnesin sağın,
Namerdin defterin her dem düresin.
Bir birini sev ki el olma kızım
Muhabbet bağında sel olma kızım
Umutlar önünde yel olma kızım
Şu kahpe Feleğe dersin veresin.
Sen gibi nazlı, küçük yüreği,
Dumanı eksilmez evin direği,
Hiç kimseden korkmaz, büken bileği
Bükemezler kızım bunu bilesin.
Kadir Acı
21.10.2015
Kayseri
Kayıt Tarihi : 26.2.2017 12:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!