Kızıma Şiiri - Çağdaş Öztürk

Ağlama yavrum ağlama,
Karaları bağlama!
Senin ne anan öldü ne baban daha
Ne aç kaldın, ne susuz
Açıkta da kalmadın
Gecelerin olmadı soğuktan uykusuz.
Aç, beş kuruşa muhtaç
Hasta ve bi-ilaç
Kalmadın;
Kalıp da
Satıp satmamak arasında vücudunu
Bocalamadın; çok şükür...
—Hep güldürsün seni Allahım—

Kurumuş burçakları yolmadın,
Bilmedin
Yumuşacık elleri nasıl kestiğini;
Kara saban ardında hiç gitmedin
Hissetmedin
Karayelin ne kadar da ayaz estiğini
Buğday ekiminde.
Çiftçi oğlu olsa da baba
Sen çiftçi kızı olmadın; çok şükür…
—Çiftçi olmakta yok tabiî ki hiç kusur—

Seni bilirim,
Eğer olabilseydin harika bir sihirbaz
Hiç biri kalmaz
Çiçek olurdu tüm silahlar her yerde.
Ölümden zengin olmazdı birileri;
Nerdeeee?
Sihirbazı bile vurur bu silah tacirleri
Henüz vurulmadın; çok şükür…
—Umarım vurulmazsın—

Her şeyin en hakikisi, özü var
“Hakiki Koç”,”Öz Kaymak”
Öz-er,
Öz-kan,
Öz-can
Öz-aşk’ı hiç duymadın değil mi?
Yeter herkese aşkın kendisi
Yoktur aşkın özü ya da sahtesi
Ama sen ara
Daha yorulmadın; çok şükür…
—En güzel aşklar senin olsun—