Kızım ve Ben Şiiri - Halil Aksoy

Her sabah güneş doğarken,
Kaldırır hepsini erkenden.
Sıra sıra dizer,
Hepsine can gelir,
Okşayıp severken.

Oyuncak değildir onlar,
Hepsinin bir adı vardır.
Kızım yalnız oynayamaz,
Onlarla beraber benide kaldırır.

Herkesin bir rolü vardır.
Bana da bir görev düşer.
Rolümü iyi yapamazsam,
Beni azarlar, kulağımı çeker.

Bazen baba olurum,
Bazen ağabey bazen çocuk
Onun hayaline hayranım.
Yetişmeye gücüm yetmez.
Onunla ben de olurum
Bazen yetişkin
Bazen küçük bir çocuk.

Her sabah merak ederim,
Kızım benden ne ister.
Kızımın emrine amadeyim.
Başarırız küçük dünyasında
Büyük işler.
İnsan hayattan başka ne ister.
Bizim evde hayat,
Böyle gelir böyle geçer.