Kızım...
Mor sümbülüm, kardelenim,
Kara gözlüm, Nazlıcan'ım,
Affet kızım, affet babanı.
Nereden bilirdim ki,
Kaderin kalleşçe pusu kuracağını..
Sanki ben istemezmiydim,
'Babacığım' deyip, kollarını boynuma dolamanı,
Affet ne olur bu çocukça hatamı.
Haklısın...Suçluyum kırçiçeğim.
Yargıla beni mahkum et...
'Vur kendini' de vuracağım,
'As' de, yağlı ilmeklerde sallanacağım...
Ama...
Ama beni sensizliğe mahkum etme,
Her gün binlerce kez pişman olup,
Her gün binlerce kez yanacağım...
(01/04/2000 Alanya)
Kayıt Tarihi : 28.6.2000 05:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!