Kızım Kapandı Şiiri - Şükrü Tarla

Konya’ya tahsile gitmişti kızım,
Dergâhta aşk ile döndü, kapandı.
Adı dilekçemdi, edebi özüm,
Kevser ırmağında yundu, kapandı.

Ben teklif etmedim, üzülür diye,
Malûm sebeplerden, ezilir diye.
Ürkmedi kullardan “sezilir” diye,
Hakk’ın rızasını andı, kapandı.

Başı örtülüye dünya dar iken,
Çoğu, altında fitne arar iken,
“Kimden korkacaktı, Rabbi var iken! ”
Bütün korkuları yendi, kapandı.

Ne sevindim, bilemezsin, duyunca!
Zaten özlemiydi yıllar boyunca,
Cesaret kazanmış, gönlü ayınca.
Felah gemisine bindi, kapandı.

İçim huzursuzdu, ata olarak,
Encamını sezip, gözüm dolarak.
Zamanı kollardım sessiz kalarak,
Allah razı olsun, kendi kapandı.