Kızım Gülizara Ağıt Şiiri - Ahmet Baki

AĞIT KIZIM GÜLİZAR’A

Kakamam ayağa kırdı belimi
Getirin yanına öpsün elimi
İyi süslen gindirin gelini
Gözlerine sürme çekin kızımın

Hele bakın şu feleğin işine
Yandı ataşlara boşu boşuna
Dertli diye yazın hece taşına
Mezarını yüksek yapın kızımın

Mevlam ihsan eyle sabır eyleyin
Yanıyor içerim bilmem neyleyim
Haydın bacıları hizmet eyleyin
Varın siz suyunu dökün kızımın

Gene felek zehir etti aşımı
Döndü ecel bırakmadı peşini
Örtün yeşilini bağlan başını
Ellerine kına yakın kızımın

Yörü bre dünya yalansın yalan
Daima ağlarım gülemem kalan
Temizlen mezarın süpürün sulan
Etrafına çiçek ekin kızımın

Kokuyunan kefenini ıslayın
Çiçeklerle etrafını besleyin
Elbisesin giyindirin süsleyin
Küpesin yüzüğün dakın kızımın

Ağıt ile geçti şu gençlik çağım
Yerde kalır sanma mazlumun ahın
Kadir mevlam af eylesin günahın
Ruhuna fatiha okun kızımın

Görün hizmetini işin bitirin
Tekbir sesleriyle alın götürün
İncitmeden mezarına yatırın
Başını kıbleye bükün kızımın

Sebep olan muradına ermesin
Her iki cihanda yüzü gülmesin
Gölge edin mezarın güneş vurmasın
Başucunda selvi ekin kızımın

Şu fani dünyada bir gün görmedim
Bahtı karam muradına ermedi
Başın yere eğdi, gezdi gülmedi
Ağlayın yasın çekin kızımın

SEFİL AHMED dile sen haktan sabır
Dayanmıyor yürek değilki demir
Cennet bahçesi olsun yattığın kabır
Mahzun gidişine bakın kızımın