Küçücük bir bebektin; öperdik yanağını, indirmezdik kucaktan.
Işıl ışıl gözlerin vardı; fıldır fıldır bakan, sorup soruşturan...
Zorla emdin anneni; bir çocuk oldun, yerken yüzünü buruşturan.
Israrla yürüdün hep, doğru bildiğin yoldan hiç şaşırıp yılmadan;
Mahcup olmadık ama, ne annen ne de ben gururlu o dik başından.
Günler, aylar ve yıllar ne çabuk geçti sezdirmeden; hiç anlamadık.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta