Öylesine ezik buruk küskün
Gördüm ki yavrucuğum seni
İçimde ta derinlerden
Hissettim koptuğunu bir şeylerin
İşte yine başlıyor bitmeyen geceler
Şeklini şemalini hayalimde çizdiğim
Karşımda görür gibi olduğum
Uzanıp tenine dokunamadığım
Kimse izah edemez bu özlemin
Hasretin ayrılığın ızdırabını
Ne metre ölçer ne terazi ne de kantar
Ne deyimlerdeki ifadeler ve ne de
Üç bin beş yüz takvim sayfası
Anlatamaz ağırlığını uzaklığını
Gördüm maziden gelen yaranın
Derinliğini hep yaşadık acısını
Sen de ben de çektik ızdırabını
Belki sen belki ben biraz fazla
Hayır hayır ne sen az ne ben fazla
Sevimlidir çocuklar aynı sen gibi
Sevdim öptüm okşadım kucakladım
Sevindirdim gölleri Deniz'imle aynı
Deniz'ime ulaşamadığımda ben
Göllerle göletlerle avuturum kendimi
Otuz beş yıldır yaşadım yaşıyorum
Hasretle yanyana iç içe özlemle
İyi bilirim yaşanan bu hayatın
Acılarını elemle sıkıntılarını
Hatırladıkça seni çizdikçe silüetini
Yanıyor yüreğim kahroluyorum
Sakın kızma yavrucuğum bana
Sensiz senden uzakta yaşadığıma
İstenerek yaşanmaz bu acı dolu hayat
Bir ben bilirim bir sen ve bir de yaşayan
Yabancıdır bir başkası bu hayatı tanımaz
Seni öylesine özledim ki yavrucuğum
Burnumda tütüyorsun
Boğzımda düğümleniyorsun
Beynimi kemiriyorsun
Yüreğime oturuyorsun
Hani efkar basarya aynı öyle
Kayıt Tarihi : 22.3.2009 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Harika ...
Kutlarim kalemi...
TÜM YORUMLAR (4)