Berfinim,
içimin güler yüzü,
yaşanılası iklimim hoşgeldin...
(adımın çapraz yazılması kimin umrunda...
denize düşen yılana öykünür biraz da...)
bir aralık sızıverdin işte
ömrümüzün en gevrek zamanı...
çıt diyor kırılıyoruz,
öfke kadar saydamız o zamanlar
ve kırılgan
bıçak kadar!
kızım demeyi öğrettiğin için
o tanrısal kokun
ve gülüşündeki baban için
ki hala zillleri çalıp kaçmak istiyorduk
yarım yamalak aşk kırıntıları
tabakta bırakılmış,yazık atılacak bir sevda
haritası,
hatta el değmemiş delilikler istiyorduk...
çocuktuk daha
büyümeye direniyorduk,
iş toplantılarında lolipop zamanlar
düşlüyorduk
ama sızı verdin işte...
bir avuç yeşil gevrek rokaydık,
mayışmamıza bir limon yetecekti...
biz garsonu bekliyorduk,
sen çıkageldin...
hoşgeldin berfinim..
kızım kızgınlığım..
bilmiyorduk daha,
objektıflerin objektif olmadığını,
ikimize yeter sanıyorduk ikimizin toplamı,
meğer doyurmak zormuş içimizdeki hayvanı...
habersiz geldin,kusura bakma
ortalık biraz dağınıktı..
şimdi hemen toplarız sanıyorduk,
olmamıştık daha...
işin zor kızım
hem büyüyecek
hem bizi büyüteceksin..
baban mı var,derdin var kızım...
hoşgeldin kızım,
içimin güler yüzü,hoşgeldin...
Kayıt Tarihi : 9.6.2000 06:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bilmiyorsan manasını hayatın
Az gülüp de pek çok ağla arkadaş!
Bet şeyleri alıyorsan hep satın
Az gülüp de, çok çok ağla ey arkadaş!
Pek ıraksan, İslam ile imana
Kalbi teslim etmiş isen gümana
Şu dünyada, yaşıyorsan bi-mana
Hiç gülme de, pek çok ağla arkadaş!
Bilen kullar, anlatırken Rabbini
Rabbin sana anlatırken hak dini
Bilmez isen buna rağmen haddini
Geç gülmeyi, gece gündüz hep ağla!
Hiç durmadan, edinirken mal meta
Dert etmezsen, ahireti sen kat'a
Ömür boyu yaşar isen pür-hata
Az gülsen de, pek çok ağla arkadaş!
Allah sana lütfederek onca şey
Üste bir de yapmış ise paşa bey
Din deyince, diyor isen "O da ney?"
Geç gülmeyi, sen hep ağla arkadaş!
Az ikrama ediyorken çok minnet
Minnet için yetmiyor mu de cennet?
Hak deyince, geçirirsen hep cinnet
Az gülüp de, her gün ağla arkadaş!
Allah iken alemlerde tek ilah
Demez isen "Emrin nedir ey Allah?"
Artı ondan umuyorsan sen felah
Hiç gülme de, çok çok ağla arkadaş!
Her ihsanı atfederek doğaya
Yönelmezsen Hak Muhsin'e duaya
Ve de bundan etmez isen hiç haya
Ölene dek, hiç gülmeden hep ağla!
Cihat ŞAHİN
Özür ve düzletme:
Şiirimin ilk kıt 'asının 4. mısraında "ey" kelimesi sehven fazladan olarak yazılmıştır. Şiirin sayfamdaki metninde o kelime yoktur. Düzeltir, özür dilerim.
TÜM YORUMLAR (18)