Evimizin neşesi,
Gönlümün eğlencesi kızım! ..
Babasının gözbebeği,
Annesinin gönül direği kızım!
“Kaderde senden ayrı düşmek de varmış,
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim…”
Diyor bir şiirde.,.
Evet evimizden gidiyorsun..
Suya düşmüş kütük misali nehirde.
Ben bunu hiç düşünmemişim.
Aklıma bile getirmemişim.
Bu ayrılığı ancak şimdi anladım.
Yokluğuna gecelerce gizli gizli ağladım
Sensiz nasıl da boş olacak bu ev.
Bütün duvarlarda gölgen,
Bütün odalarda sesin var!
Küçük bebek çığlıklarından
Gençkız kahkahalarına kadar..
Şimdi yeni evini süslesin,
Mutlu gülüşün sesin..
Sevgi al, sevgi ver..
Mutlu et, mutlu ol!
Her şey karşılıklı bunu böyle bilesin..
Yüzünde hiç görmeyeyim,
Nemli, buğulu bakışlar.
Hayatından uzak olsun
Kederli ve soğuk kışlar..
Sen güzelliklere layıksın cancağızım;
Güzel yüze, güzel söze, güzel öze.
Bebeğim, canım kuşum, hadi git güle güle.
Seni Allah korusun, gelme sakın hiç göze…
Kayıt Tarihi : 19.11.2007 17:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!