Kızım! Şiiri - Mustafa Cilasun

Sen bana
Bahşedilen, emanetle örülen
Berraklığıyla naifleşen ah u figanı nazsın

Haklısın
Ötelerden itibaren mazileşen
Senin ikliminde filizlenmelerine rağmen

Asileşen
Hakkında nizama tevessül eden
Kitabı Celili öteleyen bir girdabın sızısısın

Bizzat aşkken
Nurun haznesinde zarif nefesken
Yıldızlar misali ancak gecelerle asudeleşen

Yalnızlığında
Mahzunluğu davet eden edepsin
Filizlenene kadar, hizmete amade nefessin

Tercihlerinde
Ne derleri önemsersin zira hedersin
Sende mükellefsin, akıl zaviyesinde hürsün

Lakin taassuplar
Bağnaz korkular bir takım yasalar
Seni sana bırakmayan haksız isyanlar karşıda

Sen ne kadar okursan
Anladığını yaşarsan, Hakka ulaşırsın
Heveslerini nizam ederek te vuslata koşarsan

Hürriyetin bahtını
Atfedilen aldatmacaların sayfasını
Bir çırpıda koparıp atacaksın, hakkını alacaksın

Şimdi hepimiz
Açziyetin takatsizliğini nefesleniyoruz
Hakkı teslim etmek adına da sadece konuşuyoruz

Neden mi korkuyoruz
Bilmekten kaçıyoruz, yerel davranıyoruz
Hiçbir zaman niteliği aramıyor mevzuatta kalıyoruz

Yani seni çillerinle
Baş başa bırakarak hayırlar diliyoruz
Aşk olmadan, niyeti kuşanmadan refahı bırakmadan

Bir anlamda mahkûm
Ediyoruz seni, hali hazırdaki şartlara
Manasız uğraşlara, haksız korkulara, kalan zamana