Kızım Şiiri - Suskun Şair Fazlı Acar

"KIZIM…

Kızım… sen gidince dünya sustu.
Fotoğraflardaki gülüşün hâlâ yanımda.
Kokun rüzgârla dolaşıyor odalarda,
Sensizlik çöktü gecelerime.

Küçük ellerin kayıp gitti avuçlarımdan,
Ömrümde en parlak ışık sendin.
Sensiz kaldım, yarım bir gölge gibi.

Her gece gökyüzüne bakıyorum, sessiz,
Belki rüzgârla adını duyarsın.
Zaman bir düş gibi aktı,
Ben sensizliğe alışamadım.

Dön desem, dönemezsin biliyorum,
Ama gülmeyi unuttum sensizliğinde.
Bu can, artık senin emanetin,
Kalbimde saklayıp büyütüyorum seni.

Kızım… rüyalarıma gel ara sıra,
Bir anlığın bile yüreğime iyi gelir.
Sensizlik ağır bir yük omzuma,
Güzel yavrum… özlemin çöktü ömrüme.

Suskun Şair Fazlı Acar