Kızım Şiiri - Mehmet Ali Güler

Bir nazlı çiçek idin babana
Şimdi gittin kızım yalnız koydun
Son kez döndün baktın bana
Şimdi kızım beni yetim koydun

En güzel günün aydınlansın neşenden
Ağrısın yanakların gülümsemenden
Yuttum hasretinin acısını
Gözyaşlarımı tuttum
Senin o bembeyaz gününden
Kendime bir teselli aynası tuttum

Baban git der mi uzaklara
Kokun sinmişken yanaklara
Ağlar gözüm gönlüm şendir
Kur yuvanı sen de konaklara

Kızım diye seslenirim
Boş odandan tokat yerim
Söz ver bana haydi söz ver
Her gece rüyama beklerim

Seninle tattım ben babalığı
Sevincinle yok ettin karanlığı
Senden ayrı bir ömür boyu
Nasıl kaldırırım bu ayrılığı

Canda tendin içimdeydin
Hep yanımda görünseydin
Büyüdün de gittin kızım
Dinmez yarama değdin