Kopardı bağımdan eller gülümü
Yaktın yüreğimi dağlattın kızım
Ayrıldın evimden çektin elini
Sonunda başını bağlattın kızım
Büyüttüm besledim verdim emeği
Aldılar elimden canım bebeği
Nasıl dayansın ki baba yüreği
Giderken peşine ağlattın kızım
Bebeklik elbisen hatıra kaldı
Çıkarıp baktıkça gözlerim doldu
Saksıda güllerin renkleri soldu
Her gece kendini söylettin kızım
Tuncayım ayrılık geldi başıma
Karışamam yaratanın işine
Allah bağışlasın seni eşine
Sonunda beni de çağlattın kızım
21.07.2000
Tuncay AkdenizKayıt Tarihi : 12.3.2005 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncay Akdeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/12/kizim-21.jpg)
yüreğine sağlık
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (3)