Kimine göre leylekler getirmiş
uzatıp elini
annesi almış diyorlar samanyolundan
bir rivayete göre
sorarsan saat başı uyanmış
tomurcuklar açıyormuş dünyanın her yerinde
ilk yazların sevinçlerini biliyordum kavga etmesinide
farkında bile değildim
o çok duyduğum kızım kelimesinin
sessizliğinin garipliğinin güzelliğinin
içinden fışkıracak olan nilüferlerinin
alıştım sonra alıştın sonra
evlerine şehirlerine sokaklarına
alışamadın arkadaşlarının hasretine
kul olmaya modernliğe
adın eylemmiydi neydi alışamadın
arkadaş hasreti gibi
arkadaşların
daha üç yaşındayken
hasret giderirdin mektuplarınla kartlarınla
balkonun altı onlarla dolu
(14 eylül 2011)
Kayıt Tarihi : 14.9.2011 20:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/14/kizim-161.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!