Kızım Şiiri - Muhsine İpek

Bir gün bu telefonlar susacak
Meleğim nasılsın diye
Soranın olmayacak
Yanlışların için de
Yargılamayacak seni
Ama üzülme
Hayat bu
Böyle kurulmuş bu düzen
Buna da alışırsın
Sen huzurlu ol
O da huzur içinde yatacak
Üzülme
Güzel gözlerine hüzün çökmesin
Tabiatın kanunu bu
Kim kalmış ki bu dünyada
O kalsın
Sen de bu süzgeçten geçecek
Sen de yavrunu merak edeceksin
Yanlışlarına üzüleceksin
Senin de elinde telefon
Hep alo diyeceksin
Ama
Bir gün alolar da kesiliverecek
Ve sen de annen gibi
Dönüşü olmayan yollarda yürüyeceksin