Kızım - 14 Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

Senin her akşam
Sarsılmış
Sararmış dönüşün
Saatlere dayanamayan
Son akşam gibi
Soluk benizin
Sere serpe uykulara
Saniyesinde dalıp gidişin
Saatlerce gece boyu
Seyrine hiç doyamadığım
Süzülmüş yüzünde yıldız çillerin
Sesleri hiç duyamayan
Sağır uykuların
Sessizliklerle dolu odan
Sıyrılıp rüyalar arasından
Saç tellerin kadar
Saçılıp düşünceler puslu
Sarı sarı uçuşan
Saat çalıyor
Sabah oluyor
Sıçrayıp yerinden
Sağa sola bize kızımaların
Seni neden uyandırmadık
Seni unutup öyle neden bıraktık
Sabah olmuş yatsı geçmiş
Sabahın namazı geçecekmiş
Sarsılıp ta derinden
Sinirlenmelerin güzelce
Senin gibisi yokmuş yatan erkenden
Soracakmışsın hesabını benden
Sümeyra..! ! kalk demelerimize
Sükut halin
Son bulmuş da hayatın
Sanki yaşamıyor gibi
Sakındık kıyamadık
Seni uyandıramadık
Sakin duru bir deniz gibi
Sevdik sevdik durmadan sevdik
Seyrettik biriciğimizi
Sen yine yorgun dön
Sen yine erken düş divana
Sol elinde telefonun açık
Sağ elinde bir elma
Solukların azalıp uyuya kal
Sümeyraaa..! !
Sahi uyudu kızımız
Sessiz oluruz biz
Sakın uyanmasın
Sevilesi alnında bir nur
Sessizce geceye açılan
Sıcacık bir huzur
Suçlu kent
Sokakları dehşet
Senden uzak dursun
Seni sever her zaman
Son bir veda gibi
Sırdaş seccaden …

Mustafa kaya
29.10.2007 / Üsküdar
www.mustafakaya.net