Kızım Şiiri - Seyit İyidoğan

Babacığım geliyorum demiştin
Üzülmeyim diye moral vermiştin
Benden önce Azrail’e eriştin
Beni acılara garg ettin kızım.

Her ses duyduğumda fırlayıp kalktım
Uyudum, uyandım yollara baktım
Afakanlar bastı balkona çıktım
Çorlu yolu bitmek bilmedi kızım.

İlk şafakta ölüm haberin aldım
Sen bana gelmedin ben sana geldim.
Baba olduğumu ben yeni bildim
Beni acılara garg ettin kızım.

Kara gözlüm hayalin Dünya’ya değer
Anladım ki, Dünya boş imiş meğer
Evlat acısını bilseydim eğer
İnan ki, hiç baba olmazdım kızım.

Ölüm haberini verdim sıla’ya
Emanet eyledim seni Mevla’ya
Ellerimi açıp durdum dua’ya
Her dem dua’cınım bilesin kızım.

Kokun gelmez oldu esen yel’inen
Gurbet elde figan ettim el’inin
Dertlerimi anlatamam dil’inen
Derdime dert kattın bilesin kızım.

Kimden haber alsam, kimlerden sorsam
Arayıp ben seni nerede bulsam
Mahşer kurulunca yanında olsam
Hasretin mahşere bilesin kızım.

Kabriyin başında geçen yol olsam
Gelip geçen her insana dil olsam
Kıyamete kadar dua’cın olsam
Her dem duamdasın bilesin kızım.

Baş ucunda mezarına taş olsam
Baş taşına konup öten kuş olsam
Dertlerine ortak arkadaş olsam
Ağlaşıp, söyleşip, dertleşsek kızım.

Mezarında biten ben bir ot olsam
Esen rüzgarlarda kokunu alsam
Her bahar yeşerip yazın yok olsam
Kıyamet’e kadar dertleşsek kızım.

Seher yeli olup erkenden essem
Kuru yaprak olup kabrine düşsem
Uzanıp kabrine yüzlerim sürsem
Sarılıp, öpüşüp, koklaşsak kızım.

Tufan olsam, boran olsam, kış olsam
Figan olsam, ağıt olsam, yaş olsam
Akıp damla, damla kabrine dolsam
Sarılıp, koklaşıp, dertleşsek kızım.

Derdim çok, derdimi söylemem el’e
Bu acıyı görmeyenler ne bile
Yolun açık olsun git güle, güle
Can evimi yakıp gittin Berivan.

Bu gün imiş ayrılığın zamanı
Baba ile kızın en kötü anı
Kul Seyidim yoktur bunun dermanı
Hakkım helal olsun, hoşça kal kızım.