gece karalığında
yürek kızıla emanettir..
karanlık çöktüğünde belli olur yıldızlar
kızıllığı vurur gülüşlerin
bacakarası sevgiler biter uyandığında..
her orospu sevişme sonrası
kızıllık akarken bacaklarından
karanlık yüreğini
doldurur geceler uzar gider..
bir umut beklersin aydınlığı
gün doğduğunda sabaha
yeni ışıklar doğar yüreğinde
hayat dolar içine..
lakin ne zaman gün döner ki geceye;
tüm aydınlıklar vurur yüzünü kızıla..
her yaşanan orospu sevişme sonrası
kızıllık akar bacaklarından..
yüreğini umut doldurur bu sefer
mutluluklar doğurur yürek..
gülüşler canlanır aynalarda
yüreğin kuş misali çırpınır..
artık kızıllık akarken bacaklarından
orospu bir sevişme sonrası;
karanlık seni bırakır gider..
Kayıt Tarihi : 17.3.2009 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilay Irmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/17/kizilliklar-yasarken.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)