Kızılırmak-6- Şiiri - Şahin Tokmak

Ağa kızı erenler huzurunda! anlatır
Onu bekleyenleri, meraktan çatlatır
Çoban kavalıyla Kızılırmak’ı anlatır
Huzurda derdini erenlere bir bir anlatır

Huzura ağa çağrılır. Anlatmaya başlar
Ağa başlar; bende sevdin Onu almadılar
Çok sevdim vermediler hasret bıraktılar
Bende çobandım, evlatları gibi baktılar

Dediler; sen bugün bizim evladımız oldun
Aşkını kalbine, beynine, ruhuna gömdün
Hayallerinle mi? yaşıyorsun, sararıp soldun
Sevdiğine kavuşamayınca, bir ara kayboldun

Sen kaybolunca biz kızımızı başkasına verdik
Seni evladımız bildik, seni başkası ile everdik
Büyük sözü dinledin, sen ocağımızda yeşerdin
Bu imtihanda büyük sabır ve sebat gösterdin

Allaha yalvardım, yakardım söz verdim
Bu kızı ben sevdiğime kurban verdim
Bekledim yıllarca bu anı, kararımı verdim
Âşık çobanı kendim bildim kızı ona verdim

Ağa Huzurda verdiği sözü candan anlatır
İçin için ağlayıp sızlar, gözyaşı damlatır
Bizim aşkımız der: Huzurda erenlere anlatır
Çocuklarımız bende kız, onda oğlan anlatır

Söz verdik; biz bir araya hiç gelemedik
Biz bunları bir araya getirelim mi dedik
O ara koyunlar meleşti. Kabul etti dedik
İmtihanımız koyunla, Kızılırmak la bildik

Aradan yıllar geçti, birbirimizi görmedik
Ağa öldü. Çeltek evin oğlu biz öyle bildik
Ağa olduk dünyaya daldık, geçmişi sildik
Yıllar geçti, garip çoban geldi, onu bildik

Çoban bana unuttuğum geçmişi hatırlattı
Ben O’nu sordum. Kızılırmak hatırlattı
Kızılırmak yıllar sonra anasını hatırlattı
Çoban Kızılırmak’a bu koyunları atlattı