Kızılırmak Şiiri - Furkan Selçuk Soylu

Bir kutlu terennümle malûm seyrinde huzur
Âtinin yolcusu hem çağlayan dilinde sûr

Yağmurlar üzerine düşerken damla damla
Kurşûnî bir akşamdı şahittim bir selâmla

Ayaklanır anılar, akışınla sînede
Sanki varış yönümüz, hep aynı bahanede

Oluk oluk fikirle koşarak otağına
Toplamış tüm eşyamı takılmışım ağına

Kavuşmak olacaksa sana olsun dembedem
Tavrını görüyorum yanı başında mâdem

San’at kadar sahici, meramıyla tez elden
Bağlıdır Sakarya'ya, Kızılırmak ezelden

Büsbütün şaşâasıyla, haykırıyor pul pul su:
Hakk'tan başka en iyi kim kurabilir pusu

Delişmenle çözülür çözülmeyen her düğüm
Her bâtıl talan olur ya her küfür kötürüm

Atalete gem vurup pürtelaş hep koşan kim
Kaç asırlık tarihle dalga dalga coşan kim

Kim nasıl başkaldırır vazgeçirir bu hâlden
Nasıl döndürebilir hudutsuz bir hayâlden

Ne mesu’d sen değil mi, yetinmeyen bu yurtla
Sen değil mi göz kırpan cihana hep umutla

Sen değil mi yol alan, hiç sapmadan bu izden
Bu hükümranlığınla ne farkın var denizden

Ne mes’ud sen değil mi, çağ üstüne çağ aşan
Ufuklara tutunup ummanlarla kaynaşan

Ne mes’ud sen değil mi, Tuna’nın, Nil’in eşi
Sakarya’nın ardından gösterecek güneşi

Sakarya'yla kolkola, sürgündeyiz beraber
Hem bu cehdi bir ömür sırtlamaya da değer

Geçilir tüm geçitler kaderle nihayetin
Tahtına kurulacak elbet samimiyetin

İster yaşanır senle, ister ölünür kâbul
Sen akmaya devam et, yeter ki uğul uğul

Habire hep tersine tersine esse de yel
Direnemez ne mümkün, sefil kalır her engel

Ne ben sensiz yaparım, ne sarp yollar tuzaksız
Çekilmez bu dünyanın kahrı Kızılırmak-sız

Aralık/2018