Kızılırmak Şiiri - Kemal Berk

Yüreğim yanarken düştüm yollara
Kızılırmak gördü yandı kül oldu
Avcıdan kaçarken vardım dağlara
Gözyaşlarım nehrin yolunu bozdu

Dudaklar sustukça susayan yürek
Eller boğazımda sıkarken ürkek
Canı candan eden söylüyor nörek
Sevdiğim aklımın yönünü bozdu

Zulümler insanı canından eder
Dermansız dertliler o anda gider
Yıllar boşa geçti ömürler heder
Huzura erdiren gölleri bozdu

Düzenbazlar sağı solu doldurdu
Bulutlar güneşe engel koydurdu
Sevgisizler beni her gün kudurttu
Sevgi musluğunun başını bozdu

Külözü gül yüze hasret aranır
Gönüller tatlı dil ile sulanır
Yanlışı görenler Hakk-ı aranır
Hak yolu seçenler riyayı bozdu

Kemal'eren/Kemal Berk