Kızılırmak Şiiri - İbrahim Düğer

Çıkar gelir Kızıl dağdan Zara’dan,
Kızıl toprak getirir hep oradan,
Kıpkırmızı akar gider buradan,
Suyu kan gibi al Kızılırmak.

Sivas’dan başlayıp Samsun’a aktın,
Nice canlar alıp çok ocak yaktın,
Bazen azdın coştun çevreni yıktın,
Gayri insafa gel Kızılırmak.

Çok can aldın acep derdin ne idi,
Acımadan boğdun nice yiğidi,
Nuri için sen ağlattın Saidi,
Çok intizar aldın bil Kızılırmak.

Düğün alayının kestin yolunu,
Ters çevirdin kayığını salını,
Acımadan aldın gittin gelini,
Buda sana artık zül Kızılırmak.

Eriyince karlar taştın köpürdün,
Bizim köyde birde kayık batırdın,
Beş altı kişiyi alıp götürdün,
Unutmadık bunu bil Kızılırmak.

Her zaman tattırdın böyle acıyı,
Yetim koydun çoluk çocuk niceyi,
Hep ağlattın anaları bacıyı,
Akan göz yaşını sil Kızılırmak.

Ağzına set ile çok gem vuruldu,
Üzereni çokça baraj kuruldu,
Kızıl akan suyun berrak duruldu,
Şimdi deniz gibi göl Kızılırmak.

İbrahim der kenarına varmayın,
Alır gider yakınında durmayın,
Yüzme bilmiyorsan suya girmeyin,
Dönüşü olmayan yol Kızılırmak.