Kızılırmak Şiiri - Osman Alpsoy

Bir ucun dayanır ta Kızıl dağa
Sivas’tan bir selam sal Kızılırmak
Nevşehir bezendi bahçeye bağa
Her bir yana saldın dal Kızılırmak

Suların kumludur tuzlu acıdır
Kırşehir minnettar hem duacıdır
Hirfanlı Barajı başın tacıdır
Nehirlere kral ol Kızılırmak

İç Anadolu’da yaya benzersin
Yer üstünden geçen faya benzersin
Dizgine gelmeyen taya benzersin
Kesik köprü sana nal Kızılırmak

Sana neler derdim bilsem dilini
Hirfanlı mı sıktı nazik belini
Kızılırmak nettin allı gelini
Ne olur verseydin yol Kızılırmak

İster bas bağrına istersen öldür
Bulanık akarken başımı döndür
Bendeki ateşi bari sen söndür
Gel de şu gönlüme dol Kızılırmak

Yüceden çağlardın engine aktın
Kime kin ettin de öfkeyle baktın
Can evimden vurdun içimi yaktın
Kuru çaylar gibi kal Kızılırmak

Bazen surat astın bazen barıştın
Osman’ı üzmekte sanki yarıştın
Denize döküldün suya karıştın
Arada kendini bul Kızılırmak

) 20 Ocak 2000)